ในตอนเช้าของทุก ๆ วัน ก่อนการไปทำงาน จะต้องคิดเมนูมื้อเช้าว่าจะกินอะไร? เป็นคำถามที่ต้องเจอกับตัวเองในทุก ๆ วัน และในวันนั้นร้านที่ตอบโจทย์ความต้องการมากที่สุดก็คือ…
“ข้าวไข่เจียว” ที่ใช้ระยะเวลาทำน้อยที่สุด และเป็นเมนูที่ไม่ต้องอินกับรสชาติมากนัก ดังนั้นจึงย่างขาทั้งสองข้างเข้าไปเพื่อสั่งอาหาร
ร้านข้าวไข่เจียวนี้มีคุณลุงกับคุณป้าสองคน ทั้งสองแบ่งหน้าที่กันทำ โดยคุณป้าจะเป็นคนทอดไข่เจียวรวมทั้งคิดเงิน และคุณลุงจะเป็นคนดำเนินการตอกไข่ ผสมวัตถุดิบที่ลูกค้าต้องการ พร้อมทั้งรับหน้าที่ตักข้าวใส่กล่องเตรียมไว้ มีคนต่อแถวจำนวนไม่น้อย บางคนสั่งทิ้งไว้และไปซื้อของอย่างอื่น ตัวฉันยืนรอสั่งและยืนอยู่ตรงนั้น…
ฉันสังเกตเห็นว่า มีลูกค้าบางคนที่สั่งข้าวไข่เจียวไว้ แล้วเดินกลับมาเพื่อรอรับข้าวไข่เจียวที่สั่ง แต่ทั้งสองถามกลับไปว่า “สั่งอะไรไว้?” ณ ตอนนั้นทั้งคุณลุงและคุณป้าคงไม่สามารถจำรายการที่ลูกค้าสั่งทิ้งไว้ได้ รวมถึงทำไม่ทันต่อหลาย ๆ เมนู ลูกค้าบางส่วนจึงบอกว่า “งั้นไม่เป็นไร ไม่เอาแล้ว” ฉันแอบเสียดายนิด ๆ ที่ทั้งสองเสียลูกค้าไป 2-3 คน ในใจก็พลางคิดว่า ตรงไหนนะที่ทำให้ทั้งสองคนทำไม่ทัน จึงลองเริ่มดูและคิดตาม…
ในตอนแรก เมื่อมีลูกค้าสั่ง ทั้งสองไม่ได้จดรายการที่สั่งจึงทำให้ลืม สาเหตุอาจเพราะกลัวว่าจะทำให้เสียเวลาในการทำอย่างอื่นหรือเปล่า (ฉันคิดแทน) และพอลองดูต่อไปเรื่อย ๆ คุณป้ามีกระทะใบเดียวในการทอด จึงทำให้ระหว่างรอไข่เจียวสุกนั้นเสียเวลาไปโดยไม่เกิดประโยชน์
ฉันจึงลองมองหาวิธีที่จะสามารถทำให้คุณลุงและคุณป้าไม่เสียลูกค้า คือมีรายการอาหารให้กับลูกค้าสามารถเลือกท็อปปิ้ง ที่ลูกค้าต้องการใส่ในไข่เจียวด้วย และมีช่องเขียนชื่อของลูกค้า
เมื่อลูกค้าจดสิ่งที่ต้องการลงไปแล้ว นำไปให้ลุง และคุณลุงจะเป็นคนผสมไข่เจียวกับท็อปปิ้ง ให้ตาม ออร์เดอร์ พร้อมส่งต่อให้คุณป้าทอดในลำดับต่อไป
สิ่งที่จะต้องเพิ่มให้คุณป้าก็คือ มีกระทะ 2 ใบ เพื่อลดระยะเวลาการรอ เมื่อคุณป้ากำลังทอดอยู่ ออร์- เดอร์ที่สองก็จะถูกส่งมาให้คุณป้าทอดอีกกระทะ ระว่างนั้น กระทะที่หนึ่งสามารถนำขึ้นมาจัดใส่กล่องข้าวที่คุณลุงเตรียมไว้เรียบร้อย
อีกหนึ่งหน้าที่ ที่อยากให้คุณลุงทำนั่นก็คือ “เป็นผู้คิดเงิน”เพราะคุณลุงจะมีช่วงเวลาที่สะดวกกว่าคุณป้าในการจะเป็น “ผู้เก็บและทอนเงิน”
ในส่วนของการเงิน คุณลุงกับคุณป้าควรจะมีช่องเก็บเงินที่แบ่งแยกแบงก์และเหรียญอย่างชัดเจน เพื่อให้สะดวกรวดเร็วต่อการหยิบเงินทอน
เมื่อขายเสร็จแล้ว อยากให้คุณลุงและคุณป้าเก็บใบรายการอาหารเพื่อมาเช็คว่า แต่ละรายการที่สั่งและถูกทำออกไป นำมาคำนวณกับรายรับของการขายต่อวัน ว่าตรงหรือไม่
ข้อมูลจากรายการสั่งนี้ จะทำให้คุณลุงและคุณป้า เห็นว่าวัตถุดิบที่ลูกค้าสั่งออกไปมากที่สุกคืออะไร ในครั้งหน้าจะได้คำนวนปริมาณการสั่งซื้อของและระยะเวลาการเก็บรักษาของวัตถุดิบได้ดียิ่งขึ้น
